- doğurma
- «Doğurmaq»dan f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
doğurma
Look at other dictionaries:
doğurma — is. Doğurmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
VAZ'-I HAML — Doğurma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
doğuranlar — is., ç., hay. b. Hayvanların yavru doğurma yoluyla üreyen sınıfı Balina doğuranlardandır … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğurganlık — is., ğı Çok doğurma durumu, doğurgan olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğuruş — is. Doğurma işi veya biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
menopoz — is., tıp, Fr. ménopause Kadınlarda gebe kalma ve doğurma yeteneğinin sona ermesi, yaş dönümü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller menopoza girmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tevlit — is., di, esk., Ar. tevlīd 1) Doğurma, doğurtma 2) mec. Sebep olma, oluşturma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tevlit etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
vazıhamil — is., mli, esk., Ar. vażˁ + ḥaml Doğurma … Çağatay Osmanlı Sözlük
menopoza girmek — âdetten kesilmek, doğurma özelliğini yitirmek, hayızdan nifastan kesilmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
intâc — (A.) [ جﺎﺘﻥا ] 1. sonuçlandırma. 2. doğurma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
